Sujata jee,

 

I have been wanting to write you for a long time but today, I could not wait anymore.

 

BTW, congratulations on you appointment for the post of a minister without portfolio and you will be looking after the office of your Prime Minister dad. The spot light you got, did not draw array of mixed reactions. Those who opposed did not carry any significance. But, your political foes must have gotten scared, as your dad took out a list of ministers from his grey coat at the premises of Singha Durbar with your name. This brought  you  one step closer to your dream of becoming a Prime Minister of Nepal and carry the legacy of Koirala clan. I also learnt that you are in the third position in the chain of command of the Nepali Congress Party. This must have put you in lots of pressure to command, control and contribute to the Congress party. In the past, you have been accused and associated with the scandals of Lauda, Dhamija, sandlewood and now the proposed selling of historical Nepalese Embassy in London recently to steel giant  Laxmi Mittal. To strengthen your leadership and increase grasp within the party, you will definitely need more resources and financial backings, so you will be getting very seriously involved in ways to raise more money. This may lead you to more moral and immoral issues. Since there are no questions of accountability rising within or outside of the party, and as long as you contribute to the welfare of the party, you will be all fine. You have the capability to annihilate who go against you. You have been an international relation specialist, a central committee member and a nominated member of the parliament of the party. You will get away easily as previous who were considered defaulters but came out clean from the judiciary. You will be appointing those judges.  After all, even Girija Babu set us with examples of printing fake money to run the party. I had been reminding myself constantly that there is no clean and fiscally responsible political party with any tinted records. So what ever you do or did, you should be all fine. Just make sure that you keep your shopping sprees hidden from the public eyes.  

 

Actually, I am pretty surprised not to hear that much of or any opposition on you appointment to the minister ship.  Now you have a big ship to navigate. The so called intelligentsias, opposition political parties, civil societies and oppositions within your own congress party were all quiet. Girija Babu, with his skills and management with surgical precisions (and, of course, your diligence to make him listen to you), must have dissected their barking tongues out. A nicely done piece of work like art !!  But yet the danger does not stop there and will keep on lingering as your oppositions might try to make this an issue during elections (If at all it takes place). What a grand design !!

 

I do know how good a Prime Minister you would be! After all, people from Nepal have never chosen a PM with developmental agenda, social justice or someome raise the living standard of common Nepali, so you are not be any different than others. For you to come to power, you need more heads not the contents, which you have been working on. I am sure you are bringing in more heads that nod to your commands and clap to your speeches. Knowing you from the surface, you will do very well to yourself and your supporters when (if- is not the word of choice) you become a Prime Minister. Regarding the development of Nepal, it will take its natural course. Who has been serious about that up to now?  After all who has become a PM of Nepal who has vision and with agenda to develop, and plan for the future? As in the past, you should be just fine with what ever capabilities you have.

 

In the mean time, from now onwards, I would like to document your daily activities, your great speeches, thoughts and your personal achievement as archives (yet unauthorized documentation) until you become a Prime Minister of Nepal.

 

At the end, I would like to remind you that I am not associated with any political parties, but as a citizen of Nepal, I am interested in developing events and every day happening.

 

Please do not take this as a way to impress you.

 

Yours,

 

Shirish

 

काठमाण्डु, बाङ्गेमुढा

हाल: बोष्टन, अमेरीका

 

I beg your pardon for some of the inaccuracies.

NB: I will be ridiculed if you don't become a PM of Nepal, please work hard to become one.

Sujata koirala in chandan taskari

http://www.sajha.com/sajha/html/OpenThread.cfm?forum=2&ThreadID=44641

 

Somehow i am guessing that her days in nepali politics won't be that long. No one likes her, like Paras.

Kathmandu, Mar.3 (ANI): Nepal’s Minister Without Portfolio Sujata Koirala has left for New Delhi today for meetings with Indian External Affairs Minister Pranab Mukherjee, Bharatiya Janata Party (BJP) president Raj Nath Singh and other top leaders and high-ranking officials.
While in New Delhi, Sujata Koirala is expected to interact with a BJP core group regarding the April 10 Constitution Assembly election, reports said.
Koirala is visiting New Delhi at the invitation of Raj Nath Singh.
The BJP has been favouring the continuance of a constitutional monarchy in Nepal as its sister organisation regards the Nepali monarch as the “Hindu emperor” and the country he rules as the “world’s only Hindu kingdom”.
The Congress (I), which heads the UPA Government, has said that Nepal must work towards establishing a democratic system of government. (ANI)

Sujata does about-face on monarchy

In a sudden change of heart, minister without portfolio and Nepali Congress leader Sujata Koirala has made it clear that she is not going to support the monarchy anymore.

Minister without portfolio Sujata Koirala. (File Photo)

“I never had business ties with the kings. The monarchy is a past chapter,” Sujata told The Himalayan Times in Indian capital New Delhi on Monday. “I will accept the mandate of the Nepali Congress.”

Defending her about-face on monarchy, Sutaja said she talked about the relevance of some form of monarchy in Nepal to counter the Maoists when they declared that they would go for North Korean model of republic.

“I had to talk of favouring some form of monarchy to counter the Maoists’ enchantment to come to power and due to their intimidation,” she told the daily.

Accusing the Maoist youth wing, Young Communist League (YCL), of trying to capture polling booths, the controversial minister went on to say that Maoist chairman Prachanda should be restricted from contesting the election as he continues to head both the YCL and the People’s Liberation Army (PLA).

Sujata, who also oversees the matters with the PMO, made it known that she was in New Delhi to convey Prime Minister GP Koirala’s praise for Indian External Affairs Minister Pranab Mukherjee for his role in resolving the Terai crisis.

The NC leader, who is contesting the constituent assembly election from Sunsari constituency no. 5, is returning home today. nepalnews.com mk Mar 05 08

शुजाता बिरुद्द मिलोमितो

 

सुनसरी, - संविधानसभा निर्वाचनमा प्रधानमन्त्रीको निर्वाचन क्षेत्र सुनसरी-५ मुलुककै लागि चासोको विषय बनेको छ । प्रधानमन्त्री गिरिजाप्रसाद कोइराला तीनपटक संसदीय निर्वाचनमा विजयी भएको उक्त क्षेत्रमा उनी उम्मेदवार नबनेपछि यसपालि कांग्रेसलाई अप्ठेरो परेको छ ।प्रधानमन्त्रीपुत्री कोइरालाको 'उत्तराधिकारी' का रूपमा उम्मेदवार भएकीले पनि यो क्षेत्र मुलुककै राजनीतिक वृत्तमा बढी चासोको विषय बनेको हो ।

  

यही चासोले सुनसरी-५ मा सुजाता कोइरालालाई ठूलै चुनौतीको सामना गर्नुपर्ने अवस्थामा पुर्‍याएको छ । उनलाई प्रधानमन्त्रीको 'उत्तराधिकारी' को प्रचार गरिएकाले यहा“ मधेसी जनअधिकार फोरमका अध्यक्ष उपेन्द्र यादवले पनि उम्मेदवारी दिएका छन् । सीमावर्ती साथै मुस्लिम बाहुल्य १० गाविसका ७० हजार मतदाता रहेको यस क्षेत्रमा यादवको उम्मेदवारीस“गै चुनावका लागि सुजाताविरुद्ध स्थानीय तालमेल पनि हुन थालेको छ ।

  

जिल्लामा सबैभन्दा बढी २३ उम्मेदवार रहेको यस क्षेत्रमा आइतबार सद्भावनाका देवराम यादव र स्वतन्त्र उम्मेदवार मोहम्मद मोख्तार आलमले उम्मेदवारी फिर्ता लिएका छन् । कांग्रेससम्बद्ध तरुण दलका क्षेत्रीय सभापति ताविल अन्सारीसहित तीन व्रि्रोही उम्मेदवारले उम्मेदवारी फिर्ता नलिएकाले कांग्रेसविरुद्ध स्थानीय तालमेलको प्रयास भइरहेको संकेत पाइएको छ ।

  

मधेस आन्दोलनले अघि ल्याएका नेता उपेन्द्र यादवले आफ्नो घर मधुवन -सुनसरी-६) छाडेर सुनसरी-५ बाट उम्मेदवारी दिएका हुन् । उनको उम्मेदवारीले मधेस आन्दोलनले क्षेत्रमा ल्याएको राजनीतिक परिवर्तनको प्रतिविम्बित गरेको छ । मुस्लिम बुद्धिजीवी मोहम्मद अयुवले भने- 'मतदाताको मागलाई कांग्रेसले सम्मान गरेन, त्यसैले प्रभाव क्षेत्र कमजोर बनेको छ ।'

  

मुस्लिम लिगका जिल्ला प्रवक्ता इकवाल मिया“ले कान्तिपुरस“ग भने- 'यहा“का मतदाता गिरिजाप्रसाद कोइरालालाई सम्मान गर्छन्, उहा“लाई भनेका थियांै- तपाईं उठ्ने हो भने ठीक छ होइन भने मुस्लिम उम्मेदवार नै चाहिन्छ ।' उनका अनुसार अहिलेको अवस्था कांग्रेसका लागि ठूलै चुनौती हो ।' कोइरालाका पिता कृष्णप्रसादले व्यापार व्यवसाय गरेको र मुस्लिम समुदायसित राम्रो सम्बन्ध राखेका नाताले कोइराला परिवारप्रति मुस्लिम समुदायको सम्मान कायम छ ।

  

यसअघि सुन्सरी-५ का हरिपुर, श्रीपुर, पश्चिमकुसाहा, लौकही, भोक्राहा, नरसिंह, भुटाहा, वसन्तपुर, घुस्की,

हरिनगरा गाविस निर्वाचनमा कांग्रेसले ६, एमाले २ र राप्रपाले २ गाविसमा आफ्नो वर्चस्व कायम गरेको थियो । जनयुद्धको अवस्थामा पनि माओवादी यस क्षेत्रमा प्रभावी थ्ािएन ।

  

सुनसरी-५ मा १२ भन्दा बढी उम्मेदवार मुस्लिम समुदायकै छन् । मुस्लिम बहुल क्षेत्र भएकाले यस निर्वाचनमा एमाले, माओवादी र राप्रपाले मुस्लिम उम्मेदवार उठाएका छन् । एमालेबाट स्थानीय महफुद अन्सारीको उम्मेदवारी अरूका लागि घातक हुन सक्छ । राप्रपाले डा. खलिद मिया“ र माओवादीले रमजान मिया“लाई उठाएको छ । कांग्रेसबाहेक सबै दलले मुस्लिम मत आकषिर्त गर्न तिनै समुदायका व्यक्तिलाई उभ्याएको छ ।

  

कांग्रेसको संगठन भनेपछि मरिहत्ते गर्ने मुस्लिम समुदायमा यतिबेला फुट आएको छ र यसको प्रत्यक्ष फाइदा अन्य दललाई हुने निश्चित छ । फुटकै कारण सुजाता कोइराला मनोनयनपत्र दाखिला गर्न जिल्ला सदरमुकाम आए पनि निर्वाचन कार्यालय पुगिनन् । प्रस्तावक र र्समर्थकलाई पठाएर उनले उम्मेदवारी दर्ता गरेकी हुन् । आइतबारदेखि उनी मतदातासम्म पुग्न थालेकी छन् । सुनसरी कांग्रेस सचिव राजीव कोइरालाले भने- 'कांग्रेस अहिलेसम्म एक नम्बरमा नै छ, यही स्थितिमा स्थिर रहन निकै मिहिनेत गर्नुपर्ने अवस्था भने छ ।' उनका अनुसार क्षेत्रमा कुल ७१ हजार १ सय ६७ मा २५ हजार मुस्लिम मतदाता छन् ।

  उनका अनुसार निर्ण्ाायक मतदाता यिनै हुन् । फोरम अध्यक्ष यादवको स्थिति निकै कमजोर भएको दाबी गर्दै उनले भने- 'यस क्षेत्रमा यादवलाई जाने मत सुजातालाई जा“दैन तर मुस्लिमले यादवलाई पनि मत दि“दैनन्, त्यसैले सुजाता सुरक्षित छन् ।'   सीमावर्ती क्षेत्र भएकाले सशस्त्र आन्दोलन गरिरहेका समूहको प्रभावलाई पनि कम आ“क्न मिल्दैन । सद्भावना उम्मेदवार यादवले सशस्त्र समूहकै चेतावनी पाएकाले उम्मेदवारी फिर्ता लिएको उनका निकटवर्तीले बताए । त्यस्ता सशस्त्र समूहको भूमिका कसको पक्षमा प्रभावित हुन्छ, त्यसले पनि निर्वाचनको परिणाम उल्टाउन सक्छ ।   ९५ प्रतिशत मधेसी र मुस्लिम मतदाताको बाहुल्य रहेको यहा“ निर्वाचनकै लागि मधेसी र पहाडेको नारा भने प्रभावकरी हुने अवस्था छैन । यादव र मुस्लिमबीच विद्यमान सामाजिक प्रतिस्पर्धाले कसलाई फाइदा पुर्‍याउने हो, त्यसका लागि भने चुनाव परिणाम नै पर्खनर्ुपर्छ । शंकर खरेल/वेदराज पौडेल

 

Sujatalaai aputali parlaa jasto chha. What a lucky women.

खर्चको जिम्मा छोरीलाई

काङ्ग्रेस उम्मेदवारको खर्चवर्चमा सुजाताको हालीमुहाली

फागुन सिद्धिएलगत्तै प्रधानमन्त्री गिरजिाप्रसाद कोइराला चैतको यामजस्तै विरक्त र उराठ देखिन्थे । नेपाली काङ्ग्रेसका सभापतिसमेत रहेका कोइराला त्यसै अस्तव्यस्त भएका थिएनन्  । कारण थियो, आउनै लागेको संविधानसभा निर्वाचनमा पार्टर्ीीम्मेदवारहरूका लागि खर्चवर्च ।

पार्टर्ीी उम्मेदवारहरूले पैसाको बन्दोबस्त गरििदन हारगुहार गर्न थाल्दा त्यसको भार पनि आफ्नै थाप्लोमा आएपछि कोइरालाले अन्ततः यसको अनौपचारकि जिम्मा अर्थमन्त्री रामशरण महत, गृहमन्त्री कृष्ण सिटौला र विनाविभागीय मन्त्री छोरी सुजातालाई सुम्पेका छन् । केन्द्रीय सदस्यत्रय महत, सिटौला र सुजाताले आ-आफ्नो स्रोतव्यक्ति र संस्थाहरूमार्फ पैसाको जोहो गररिहेका छन् । तर, यो अर्कै कुरा हो कि, पार्टर्ीीई आर्थिक सहयोगका सम्बन्धमा न सहयोग लिनेले न त सहयोग दिनेले नै आफ्नो धारणा र्सार्वजनिक गर्न रुचाउ“छन् ।

एक नेता २०३७ सालको जनमतसङ्ग्रहमा पराजित भएपछि काङ्ग्रेसले भोगेको प्रतिकूलतालाई झलझली सम्झन्छन् । ०३८ सालमा सो पार्टर्ीी राष्ट्रिय पञ्चायतको चुनावमा सहभागी हुने घोषणा गरेको थियोे । त्यसका निम्ति उम्मेदवारहरूलाई चाहिने रकम जुटाउन काङ्ग्रेसका तत्कालीन सभापति बीपी कोइराला आफै“ लागे भने पार्टर्ीीेता कृष्णप्रसाद भट्टर्राईलाई जमलस्थित पार्टर्ीीेन्द्रीय कार्यालयको भाडालगायत नियमित खर्च जोहो गर्ने जिम्मेवारी दिए । पार्टर्ीीार्यालयका घरधनीले लामो समयदेखि बा“की रहेको घरभाडा मागेर हैरान पारेको र आफूले कतैबाट पैसा जुटाउन नसकेको भन्दै भट्टर्राईले सभापतिसमक्ष लाचारी देखाए । बीपीले जङ्गि“दै भने, "यति जाबो जिम्मेवारी पनि पूरा गर्न नसक्ने -"

त्यसपछि बीपीले आफूनिकट रहेका र जनमतसङ्ग्रहका बेला पार्टर्ीीई आर्थिक सहयोग गरेर गुन लगाएका विराटनगरका व्यापारी जुद्घबहादुर श्रेष्ठलाई घरभाडाबापतको २१ हजार रुपिया“ तुरुन्त बन्दोबस्त गरििदन आग्रह गरे । श्रेष्ठले पनि बीपीको आग्रह टाल्न सकेनन् । बीपीले त्यो रकम भट्टर्राईलाई र भट्टर्राईले घरबेटीलाई बुझाए । बीपीलाई जस्तै झ्याउलो अहिले आइलागेको छ, उनकै भाइ कोइरालालाई । पार्टर्ीीलाउनेदेखि निर्वाचनर्-खर्च जुटाउनेसम्मको जिम्मा उनको टाउकोमा छ ।

काङ्ग्रेसलाई विशेषतः निर्वाचनका बेला सहयोग गर्दै आएका उद्यमी तथा व्यापारीहरू दिवाकर गोल्छा, आनन्दराज मुल्मी, प्रकाश शर्मा, वीरेन्द्रकुमार कनौडिया, हिमालय कर्माचार्य आदि हुन् । उनीहरू यसअघिका निर्वाचनमा जस्तै यसपटक पनि काङ्ग्रेसका भरपर्दा आर्थिक सहयोगी हुन् । यसै भएर होला, यसपटक काङ्ग्रेसले संविधानसभाको समानुपातिक उम्मेदवारका रूपमा यी पा“चै उद्यमी तथा व्यापारीहरूलाई उठाएको छ ।

विभिन्न स्रोतबाट उपलब्ध आर्थिक सहयोग पार्टर्ीीजल्ला कार्यसमितिका सभापतिमार्फ प्रत्येक निर्वाचन क्षेत्रमा पुर्‍याइ“दैछ । यसरी जुटाइएको आर्थिक सहयोगमध्येबाट काङ्ग्रेसले प्रतिउम्मेदवार एक लाख रुपिया“का दरले वितरण गररिहेको छ । तर, अधिकांश उम्मेदवारहरूले यो रकम निर्वाचन जित्नका लागि पर्याप्त नभएको गुनासो गर्न थालेका छन् । स्थानीय पार्टर्ीीभापति तथा स्वयम् उम्मेदवारहरूले आफ्नो तहबाट पनि निर्वाचनको प्रचार-प्रसारका लागि खर्च जुटाउने अभियानमा आफै“ सक्रिय हुनुपरेको छ ।

काङ्ग्रेस महामन्त्री कुलबहादुर गुरुङको प्रसङ्ग अझ रोचक छ । एक लाख रुपिया“ चुनाव खर्चसमेत नपाएर रन्थनिएका महामन्त्रीले अर्थमन्त्री महतलाई भनेछन्, "कि मेरो टिकट फिर्ता गर, कि मलाई पैसा देऊ ।" महतले आश्वासन दिएपछि मात्र उनी जिल्ला फर्किएका छन् ।

आन्तरकि स्रोतविहीन भएकाले भैपरी खर्चका लागि पनि आफूनिकटका उद्योगी, व्यापारीहरूकहा“ धाउने प्रवृत्ति काङ्ग्रेसमा नौलो होइन । एमाले, माओवादीलगायतका वामपन्थी दलहरूम्ाा जस्तो कार्यकर्ता पङ्क्तिबाट लेबी उठाउने परम्परा यो पार्टर्ीी छैन । आन्तरकि स्रोत, साधन जुटाउने काम केन्द्रमा पार्टर्ीीभापति र जिल्ला तथा क्षेत्रमा त्यहा“का पार्टर्ीीभापतिहरूकै दायित्वमा पर्छ । अर्थात्, काङ्ग्रेसभित्र सभापति हुनु भनेको पैसाको जोहो गर्ने जिम्मेवारी पनि निर्वाह गर्नु हो ।

विगतका निर्वाचनहरूमा पर्ूवगृहमन्त्री खुमबहादुर खड्का पार्टर्ीीम्मेदवारहरूका लागि स्रोत साधन जुटाइदिने प्रमुख आधार थिए । कतिसम्म भने कुनै उम्मेदवार र जिल्ला समितिले आर्थिक सहयोगका लागि गुहार लगाउनासाथ पार्टर्ीीभापति कोइरालाले खुमबहादुरस“ग भेट्नु भन्थे र खुमबहादुरलाई फोन पनि गरििदन्थे  । कोइरालाको किचेन क्याबिनेटबाट खड्का बाहिरएिपछि त्यसको ठाउ“ सुजाताले लिएकी छन् ।

आफू निकटकाहरूले कुनै आर्थिक सहयोग मागेको खण्डमा वा पार्टर्ीी भ्रातृ निकायहरूले घर भाडा, कार्यक्रम सञ्चालन, जिल्ला दौडाहा वा विदेश भ्रमणका लागि पैसाको सहयोग मागेको खण्डमा सुजाताकहा“ नै पठाउ“छन् कोइराला । त्यसरी सुजातामा आश्रति रहेपछि कार्यकर्ताहरूको परनिर्भरता बढ्ने र अन्ततः सुजाताको राजनीतिक सक्रियतालाई त्यसले बल प्रदान गर्छ भन्ने कोइरालाले राम्ररी बुझेका छन् । आफूनिकटका पार्टर्ीीथा भ्रातृ संस्थाका कार्यकर्तालाई आर्थिक सहयोग दिने मामिलामा सुजाता उदार पनि मानिन्छिन् । स्रोतका अनुसार, स्थानीय तहबाट पैसाको जोहो गर्न नसकेका आफूनजिकका उम्मेदवारहरूलाई सुजाताले राम्रै सहयोग दिइरहेकी छन् ।

सन्तोष आचार्य

प्रधानमन्त्री कार्यालयभन्दा ठीक एक तल्लामाथि रहेको बिनाविभागीय मन्त्री सुजाता कोइरालाको कोठामा भने ताल्चा झुन्डिएको थियो । शाखा अधिकृत प्रेम शर्मा रेग्मी पनि बाहिर रहेछन् । अर्थात्, बिनाविभागमा पूरै ताल्चा लागेको छ । कोठाअगाडि 'डोरम्याट'भर िपरेवाका प्वाखैप्वाख छन्, धूलो र फोहोरको बयान गरसिाध्य छैन ।
चुनावअघिदेखि नै सुजाता कार्यालय पुगेकी छैनन् । नजिकैको कोठाका एक जना श्रेणीविहीन कर्मचारीले जानकारी दिए, "चुनावको त्यस्तै १५ दिनअघि आउनुभएको थियो ।" संविधानसभा चुनावमा सुनसरी क्षेत्र नं ५ बाट लडेकी उनी चैत दोस्रो साता काठमाडौ“बाट विराटनगर गएकी थिइन् । चुनावमा पराजयपछि उनी कार्यालय फर्केकी रहिनछन् । मन्त्रिपरष्िाद् सचिवालयका ती श्रेणीविहीन कर्मचारीले टिप्पणी गरे, "उहा“ त बरु सिङ्गापुर जानुभयो रे, मन्त्रालय त आउनुभएको छैन ।

 

www.kantipuronline.com

SU garna JA TA!!! ha ha

वेइनस्डे क्लब

नाम चलेका वा राम्रो कमाइ भएका निकै जना नेपाली महिलाको भूमिगत सङ्गठन हो वेइनस्डे क्लब । यसको बैठक र भेटघाट वा अन्य कार्यक्रम बुधबार मात्र गरनिे भएकाले क्लबको नाम नै वेइनस्डे राखिएको हो । चार वर्षघि अमेरकिी सेन्टरकी डाइरेक्टर कन्सेन्ट कोल्डिन जोन्सको अगुवाइमा क्लबको स्थापना भएको थियो । त्यसबेला दर्ुगा पोखरेल, चित्रलेखा यादव, आरजु देउवा, सुजाता कोइराला, सङ्गीता थापा आदि सहभागी थिए भने पछिल्ला दिनमा दर्जनौ“ महिला क्लबका सदस्य छन् । सुरुका दिनमा एकअर्काबीच परचिय आदान-प्रदान र प्रगाढ सम्बन्ध निर्माणमा क्लब सीमित थियो । एक सदस्य भन्छिन्, "पछिल्ला दिनमा सदस्यहरूलाई आइपर्ने दुःखसुखमा पनि क्लब सहयोगी बन्न थालेको छ ।" क्लबका सम्बन्धमा सञ्चारमाध्यमलाई केही पनि जानकारी नदिने र्सत रहेको पनि ती सदस्य बताउ“छिन् । क्लबको नियमित काम के हो त - अर्की एक सदस्य भन्छिन्, "भेट्ने, खाने, पिउने र अनौपचारकि कुराकानी गर्ने । वेइनस्डे क्लबका सदस्य सोख, रमाइलो र औपचारकिताका लागि डि्रङ्स गर्छन् । त्यसैले कार्यक्रममा विवाद र झगडा पर्दैन ।" क्लबको अफिस छैन । उनीहरू होटल वा रेस्टुरा“मा पनि हम्मेसी भेला हु“दैनन् । कहा“ हुन्छ त वेइनस्डे क्लबको जमघट - पालैपालो आफ्ना सदस्य साथीहरूको घरमा भेला हुने कार्यक्रम हुन्छ । घरमै बसेर उनीहरू खानपिनमा रमाउ“छन् । त्यहा“ लोग्नेमान्छेको उपस्थिति बर्जित छ ।

कोइराला-वक्तव्यको अर्थ

नेपाली कांग्रेसका केन्द्रीय सदस्यहरूसहितको वैशाख १० गते भएको संसदीय दलको बैठकले संसद् अवरुद्घ जारी राख्ने निर्णय गर्‍यो । कांग्रेसले केही दिनदेखि संसद्को बैठक अवरुद्ध गर्दै आएको छ । तर, बैठकमा केन्द्रीय सदस् य सुजाता कोइर ालाले कटवाल प्रकरणलाई अनावश्यक रूपमा चर्काएर अन्य महत्त्वपूर्ण मुद्दालाई ओझेलमा पारेको बताइन् ।
स्रोतका अनुसार, सुजाताले सेनापति प्रकरणको मुद्दालाई पार्टीले कडा रूपमा उठाइरहेका बेलामा उल्टै सरकारको पक्षमा बोलिदिएपछि पार्टीभित्रबाट यस मुद्दालाई सेलाउन नदिनका लागि केही नेताहरू तत्कालै सक्रिय भए । र, त्यसको कारण कतै उनले आफ्ना पिता पार्टी सभापति गिरिजाप्रसाद कोइर ालालाई पनि आफ्नो तर्कमा सहमत गराउलिन् भन्ने डर उनीहरूमा थियो  । त्यसैले, उनीहरूले तत्काल वैशाख १० गते नै कोइरालालाई वक्तव्य दिन लगाए, सेनापति कटवालको पक्षमा । वक्तव्यमार्फत कोइरालाले कटवाललाई पदावधि पूरा गर्न दिनुपर्ने बताउँदै उनीमाथि कारबाहीको सोच नबनाउन सरकारसमक्ष आग्रह नै गरे ।

http://www.kantipuronline.com/Nepal/article.php?&aid=20

http://www.kantipuronline.com/Nepal/article.php?&aid=171   सुजाता रोडम्याप

भरत भूर्तेल

"जान्नँ भनिहाल्न हुँदैन ।" सुजाताजीले भन्नुभो, "त्यसो भन्यो भने पछि अप्ठ्यारो हुन्छ ।" "तपाईंलाई अप्ठ्यारो भएको छ ?" पत्रकारले सोधे, "लु भन्नूस्, कसरी अप्ठ्यारो भयो ?" "भएन त ।" सुजाताजीले सम्झनुभो, "म जर्मनीमा हुँदा नेपाल जान्नँ भनेँ ।" थप्नुभो, "पछि आउनुपर्दा नोवर्ट जोस् टसँग झगडै पर्‍यो ।" "को नोवर्ट जोस् ट ?" पत्रकारले सोधे, "मैले चिनिनँ ।" "मेरा श्रीमान् ।" सुजाताजीले भन्नुभो, "जर्मनीमा बस् नुहुन्छ ।" "श्रीमान् जर्मनीमा !" पत्रकारले विस् िमत् भएर सोधे, "तपाइर्ं किन यहाँ त !" "देशका लागि ।" सुजाताजीले भन्नुभो, "मैले देशका लागि श्रीमान् छाडिदिएँ ।" "कत्रो त्याग !" पत्रकारले प्रशंसा गरे, "यस् ता उदाहरण कम पाइन्छन् ।" "म त्यस् तै छु ।" सुजाताजीले भन्नुभो, "म अरूजस् ती छैन ।" "अरूले सरकारमा जानु हुँदैन भने ।" पत्रकारले भने, "तपाईंले चाहिँ सरकारमा जानुपर्छ भन्नुभो ।" सोधे, "सरकारमा किन जाने ?" "सरकारमा नगएर कहाँ जाने ?" सुजाताजीले पत्रकारलाई उल्टै सोध्नुभो, "जर्मनी र्फकने ?" उहाँले आफ्नो नाक विशेष प्रकारले खुम्च्याउँदै भन्नुभो, "इस् फर्किन्छु । " "सरकारमा जाने निर्णय पार्टीले गर्ने होइन ?" पत्रकारले भने, "पार्टीले त नजाने निर्णय गर्‍यो त ।" "कहाँ जाने कहाँ नजाने भनेर पार्टीले थोडै भन्ने हो ।" सुजाताजीले भन्नुभो, "यो त कुनै प्रजातान्त्रिक कुरो भएन ।" "कसले भन्ने हो त ?" पत्रकारले प्रश्न गरे, "सरकारमा जाने/नजानेबारे पार्टीले नै भन्ने होइन ?" "होइन ।" सुजाताजीले भन्नुभो, "कहाँ जाने, कहाँ नजाने भन्नुपरे सानोबुबाले भन्ने हो ।" "को सानोबुबा ?" पत्रकारले सोधे, "म उहाँलाई पनि चिन्दिनँ ।" "कस् तो अनाडी हुनुहुँदो रहेछ ।" सुजाताजी मुस् कुराउनुभो, "सभापतिजीलाई म सानोबुबा भन्छु ।" "पार्टीले सरकारमा नजाने भनेपछि सभापतिजीले जानुपर्छ भन्नुहोला त ?" पत्रकारले पुनःप्रश्न गरे, "यो कसरी सम्भव छ ?" "अहिले हामीले पार्टीबाट माथि उठेर निर्णय गर्नुपर्छ ।" सुजाताजीले प्रस् ट पार्नुभो, "सानोबुबा सधँै पार्टीभन्दा माथिबाट निर्णय गर्नुहुन्छ ।" "यसले पार्टीलाई तल पार्दैन ?" पत्रकारले आफ्नो जिरह छाडेनन्, "पार्टीचाहिँ तल पर्दै गयो भने समस् या हुँदैन ?" "योचाहिँ सानोबुबाको अग्लाइको कारणले हो ।" सुजाताजीले भन्नुभो, "जति गरे पनि सभापतिजी पार्टीभन्दा अग्लै देखिनुहुन्छ ।" "त्यही भएर उहाँ बसेर बोल्न थाल्नुभएको हो ?" पत्रकारले भने, "उहाँले बसेर बोल्न थाल्नुभएपछि पार्टी पनि थचक्कै बसेको छ ।" "अब सानोबुबाले सुतेर बोल्न बाँकी छ ।" सुजाताजीले भन्नुभो, "त्यसपछि पार्टी पनि लम्पसार पर्ने होला ।" "यो त राम्राे भएन ।" पत्रकारले चिन्ता प्रकट गरे, "दलीय व्यवस् था जोगाउन पनि पार्टी त चलाउनैपर्छ ।" "किन चलाउने ?" सुजाताजी रसिाउनुभो, "पार्टी मात्र चलाएर हुन्छ, घर चलाउनुपर्दैन ?" "यो त गजबको कुरा भन्नुभयो ।" पत्रकारले भने, "सभापतिजी त पार्टी भनेपछि मरहित्ते गर्नुहुन्थ्यो ।" "पहिलेको कुरो बेग्लै हो ।" सुजाताजीले भन्नुभो, "पहिले घर-परविार नभएका बेला त्यस् तै गर्नुहुन्थ्यो ।" "उहाँको घर-परविार थिएन र ?" पत्रकारले जिज्ञासा राखे, "मैले कुरो बुझिनँ ।" "कहाँ थियो त ?" सुजाताजीले भन्नुभो, "म जर्मनीमै थिएँ, सानोबुबा यता एक्लै हुनुहुन्थ्यो । सुजाताजी भन्दै जानुभो, अब त्यस् तो हाइसञ्चो छैन बाबै, मेरासमेत नाति-नातिना भइसके, सानोबुबाले पार्टी मात्र हेरेर हुँदैन, तिनलाई पनि हेर्नुपर्छ ।" "त्यही भएर सरकारमा जाने हो ?" पत्रकारले भने, "कुरो बुझेँ ।" "रामचन्द्रजीहरू सरकारमा नजाने भन्छन् । " सुजाताजी जंगिनुभो, "उनीहरू सरकारमा नगए घरै बस् लान् ।" थप्नुभो, "मेरो त नेपालमा घरसमेत छैन ।"       "सरकारमा को जाने ?" पत्रकारले सोधे, "पार्टीबाट कसले प्रतिनिधित्व गर्छ ?" "म जाने ।" सुजाताजीले भन्नुभो, "कुनै शंका ?" "किन तपाईं नै ?" पत्रकारले सोधे, "अरू किन होइन ?" "किनभने, पार्टीका अरू सबैको नेपालमा घर छ ।" सुजाताजीले भन्नुभो, "घर हुनेहरू घरमा बस् छन्, म घर नहुनेचाहिँ सरकारमा गएर बस् छु ।" "अब सरकारमा गएर के गर्ने ?" पत्रकारले सोधे । "क्रान्ति गर्ने ।" सुजाताजीले भन्नुभो, "देशलाई क्रान्तिको आवश्यकता छ ।" "कति क्रान्ति गर्ने ?" पत्रकारले गुनासो गरे, "हैरान भइसकियो ।" "राजनीतिक क्रान्ति भनेको हो त," सुजाताजीले भन्नुभो, "आर्थिक क्रान्ति गर्ने भनेको पो त !" "तपाइर्" आर्थिक क्रान्ति गर्नुहुन्छ र ?" पत्रकारले सोधे, "तपाईंहरूका पार्टीमा आथ्ािर्क क्रान्ति गर्ने जिम्मा रामशरण महत, महेश आचार्यहरूलाई दिएको होइन ?" "तपाईंलाई यस् तो झूटा कुरा कसले भन्यो  ?" सुजाताजी रसिाउनुभो, "मैलेजति आर्थिक क्रान्ति तिनले गर्न सक्छन् ?" थप्नुभो, "सानोबुबा प्रधानमन्त्री भएका बेलादेखि मैले कति गरेँ कति !" "हो र ?" पत्रकारले सोधे, "आरजु देउवाले पनि निकै क्रान्ति गर्नुभयो रे हो ?" "गर्नुभयो होला ।" सुजाताजीले भन्नुभो, "शेरबहादुरजीको टाइममा उहाँले पनि गर्नुभो ।" "तत्कालको तपाईंको कार्यक्रम के छ ?" पत्रकारले सोधे, "सरकारमा गएर पहिलो के गर्ने ?" "खाने ।" सुजाताजीले भन्नु भो, "खायो भने स् वास् थ्य राम्राे हुन्छ, स् वास् थ्य राम्राे भएपछि क्रान्ति गर्न सजिलो हुन्छ ।" साेध्नुभो, "अलि-अलि तपाईं पनि खानुहुन्छ ?"

Koirala floats Sujata for NC leadership in govt

http://www.kantipuronline.com/Nepal/article.php?&aid=23 

नेपाली कांग्रेसका कार्यवाहक सभापति सुशील कोइरालाले जेठ १२ गते महाराजगन्ज पुगेर सभापति गिरजिाप्रसाद कोइरालासँग घुर्की लगाए, "सुजातालाई पार्टीको नेतृत्व गरेर सरकारमा पठाउने भए म पार्टी नै छोडिदिन्छु ।" सभापति कोइरालाको जवाफ थियो, "छोड्ने भए छोड् ।" पछिल्लो समयमा छोरी सुजातालाई जसरी पनि अघि बढाउन लागिपरेका सभापति कोइरालाको यस व्यवहारले पार्टीपंक्तिमा समेत विवाद खडा भएको छ, जसले सरकार गठन प्रक्रियालाई अझै जटिल बनाएको छ ।

सुशील मात्र होइन, कोइरालाको यस निर्णयले चुनाव जितेर आएका कोइराला परविारका शेखर र शशांकसमेत चिढिएका छन् । जेठ १३ गते सभापति कोइरालालाई भेट्न गएका उनका भतिजा शशांकले समेत सुजातालाई पार्टीका तर्फबाट सरकारको नेतृत्व गरेर नपठाउन र त्यसो गरएि पार्टीलाई ठूलै धक्का लाग्न सक्ने कुरामा सचेत गराए । अझ, सुशीललाई यहाँसम्म आफूले नै ल्याएको बुझेका कोइरालालाई छोरीलाई अघि बढाउन खोज्दा त्यही व्यक्तिले आपत्ति जनाएको कुराले चिढ्याएको छ । "सबै नेताका सन्तानलाई पार्टीभित्र अघि बढाइएको छ, आफूले त्यसो गर्दाचाहिँ किन अरूको आपत्ति ?" कोइरालाका एक निकटस्थले उनको भनाइ उद्धृत गरे ।

सभापति कोइरालाले सुरुमा पार्टी उपसभापति एवं स्वर्गीय गणेशमान सिंहका पुत्र प्रकाशमान सिंहलाई पार्टीको नेतृत्व गरेर सरकारमा पठाउने प्रस्ताव गरेका थिए । तर, शेरबहादुर देउवा, विमलेन्द्र निधि र कार्यवाहक सभापति कोइरालाले आपत्ति जनाए । त्यसको कारण थियो, वरष्िठ नेता देउवासँग चिसिएको सिंहको सम्बन्ध एवं महामन्त्री निधिलाई सरकारमा लैजाने उनको भित्री चाहना । विवादका कारण कोइरालाले फेर िउपसभापति रामचन्द्र पौडेललाई प्रस्ताव गरे । त्यसमा पनि देउवा र सुशीलले पुनःविचार गर्न आग्रह गरे, जसले कोइरालालाई आफ्नै छोरी सुजाताको नाम अघि सार्न बाटो खोलिदियो । सुजाताको प्रस्ताव जेठ ११ गतेको भेटमा प्रधानमन्त्री माधवकुमार नेपालले पनि कोइरालासँग गरेका थिए । प्रधानमन्त्री नेपालको भित्री चाहना सुजातालाई सरकारमा ल्याए कोइरालासँगको सम्बन्ध सधैँ सन्तुलनमा राख्न सकिने र कांग्रेसबाट कमजोर मान्छेलाई सरकारमा ल्याउन सके काम गर्न सहज हुने उनको विश्लेषणबाट प्रेरति रहेको बुझ्न गाह्रो छैन ।

परविार र पार्टीमा समेत विरोधका बाबजुद आफ्ना बाबु र प्रधानमन्त्री नेपालबाट हरयिो झन्डा पाएकी सुजाता अहिले आफ्नो नाममा सहमति जुटाउन कस्सिएर लागेकी छन् । त्यसको उदाहरण जेठ १४ मा आफूनिकटको एक क्लबमा सञ्चारकर्मीहरूका सामु सुजाताले आयोजना गर्न लगाएको कार्यक्रम पनि हो । जहाँ आफूनिकटका नेपाल विद्यार्थी संघ र तरुण दलका नेताहरूलाई आफ्नो नाम युवा नेतृत्वलाई अघि बढाउने अवसरका रूपमा प्रस्तुत गराउने प्रयास सुजाताले गरेकी थिइन् ।

निकटस्थहरूका अनुसार, सुजाताले उपप्रधानमन्त्री र परराष्ट्रमन्त्रीको पद ताकेकी छन् । आफ्नै परविारभित्रको विरोधका बाबजुद पनि उनी त्यो प्राप्त गरेरै छोड्ने ध्याउन्नमा छिन् । परविारभित्रैबाट आपत्ति आएपछि कोइरालाको आदेशमा वरष्िठ नेता देउवालाई भेट्न गएकी सुजातालाई आफूलाई स्वीकार्य हुने जवाफ देउवाले दिए । जसले देउवा समूहमा हल्लीखल्ली मच्चियो । देउवाले आफूलाई पार्टीभित्र ४० प्रतिशतको नेताका रूपमा कोइराला परविारले मान्दै आएको र आफ्नो समूहले सरकारमा नेतृत्व गरेर जान पाउने कुरामा विश्वस्त नभएको बताउँदै आएका छन् । ६० प्रतिशतबाटै सरकारको नेतृत्व चयन हुने भएपछि जोकोही भए पनि केही फरक नपर्ने तर्क देउवाले आफू निकटस्थहरूलाई दिए । कांग्रेसमा कोइराला परविारसँग देउवाको अन्तरविरोध पुरानै हो । तर, अब वृद्ध नेता कोइरालासँग अन्तरविरोधबाटै अघि बढ्ने चाहना देउवामा देखिँदैन । त्यसो त, सुशील र रामचन्द्र पनि कोइरालासँग सीधा टक्करबाट अघि बढ्ने पक्षमा देखिँदैनन् । किनभने, उनीहरू आफूलाई बेफाइदा हुने कुरालाई रोक्न चाहन्छन् र आफू अनुकूलको वातावरण बनाउन लागिपरेका छन् ।

जीवनको उत्तरार्धमा पुगेका सभापति कोइराला सुजातालाई पार्टीमा महामन्त्री या सरकारमा मन्त्री पद दिलाएर भए पनि अघि बढाउने चाहनामा छन् । आगामी महाधिवेशनबाट सुजाताले चुनाव जितेर महामन्त्री पद प्राप्त गर्ने कुरामा कोइराला विश्वस्त छैनन् । किनभने, उनको स्वभाव र विवादास्पद व्यक्तित्वका कारण कांग्रेसभित्र सुजाता विपक्षको पंक्ति शक्तिशाली रहेको कोइरालाले बुझेका छन् ।

अहिले कांग्रेसभित्र सरकारको नेतृत्व गरेर को जाने भन्ने विवाद दीर्घकालीन रूपमा गिरजिाप्रसाद कोइरालापछि पार्टीको नेतृत्व कसले गर्ने एवं तात्कालिक रूपमा आसन्न महाधिवेशनको 'फ्लोर' प्रभावित हुने कुरासँग पनि सम्बन्धित रहेको विश्लेषण युवापंक्तिको छ । १० वर्षयता पहिलोपटक देउवा र सुशील एकै विन्दु र एउटै स्वरमा देखिएका छन् । त्यसको एउटै कारण देखिन्छ, रामचन्द्रलाई सरकारको नेतृत्वमा जानबाट रोक्नु ।

जेठ १५ गतेको केन्द्रीय समिति बैठकमा महामन्त्री कुलबहादुर गुरुङले निर्वाचन हारेकालाई सरकारमा सामेल गराउन नहुने प्रस्ताव प्रवेश गराएका छन् । इलामबाट निर्वाचित संविधानसभाका ज्येष्ठ सदस्यमध्येका एक गुरुङको नेतृत्वमा सरकारमा सहभागी हुनुपर्ने प्रस्ताव कार्यवाहक सभापति सुशीलले अघि साररिहेका छन् ।

उता, नरहर िआचार्य नेतृत्वको २५ जना सभासद्हरूको जोड छ, संविधानसभा निर्वाचनलगत्तै सरकारमा नजाने भनेर केन्द्रीय समितिका दुईवटा बैठकले गरेको निर्णयलाई नसच्याइएसम्म एक्कासि सरकारमा सामेल भए त्यो प्रक्रिया अवैधानिक हो । निर्वाचन परण्िााम पार्टीको अनुकूल नभएको एवं सरकारमा जाने 'म्यान्डेट' जनताले नदिएका कारण सरकारबाहिरै बस्नुपर्ने निर्णय केन्द्रीय समितिका दुईवटा बैठकले गरेका थिए । परििस्थतिले वैकल्पिक सरकार दिनुपर्ने स्थिति सिर्जना भएको अवस्थामा केन्द्रीय समितिबाट अर्को निर्णय नगरएि पार्टीमा वैधानिकताको संकट उत्पन्न हुने उनीहरूको तर्क छ । तीव्र दबाबपछि कोइराला पार्टीको केन्द्रीय समिति र संसदीय दलको बैठक बोलाउन बाध्य भएका छन् । "पार्टीको निर्णय खल्तीबाट लिने अधिकार कसैको पनि छैन," २५ मध्येका एक सभासद् भन्छन् । सरकारमा कसरी जाने भन्ने विवादहरूलाई किनारा लगाउन पनि केन्द्रीय समिति र संसदीय दलको बैठकको निर्णय अनुसार संस्थागत प्रक्रियाबाट अघि बढ्नुपर्ने उनीहरूको तर्क छ ।

०५३ सालमा काठमाडौँमा सम्पन्न महाधिवेशनबाट पार्टी सभापतिको जिम्मेवारी लिएका कोइरालाले 'किसुनजी -कृष्णप्रसाद भट्टराई)ले खल्तीबाट निर्णय लिएर पार्टी अस्तव्यस्त बनाएकाले विधि र प्रक्रियालाई अघि बढाउने' प्रतिबद्धता व्यक्त गरेका थिए । तर, सभापति भइसकेपछि कोइरालाले पनि त्यही अनुसरण गरे, जे भट्टराईले गर्दै आएका थिए ।

बैठक बोलाउने कुरामै पनि कोइरालाले आनाकानी गर्नुको कारण हो, उनको तजबिजी ढंगले निर्णय गर्ने स्वभाव । बैठकमा समीक्षाका कुरा हुन्छन्, आफ्ना कमजोरीप्रति प्रश्न उठ्छन् र आफ्नो तजबिजी शैली संकुचित हुन्छ भन्ने कुरामा उनी सचेत देखिन्छन् । चार केन्द्रीय सदस्यसहितका २५ सभासद्को तीव्र दबाबका कारण बैठक बोलाउन कोइराला बाध्य हुनुको अर्थ पार्टीभित्र उनको प्रवृत्ति आलोच्य बन्दै गएको पनि हो ।

विधिसम्मत ढंगले अघि बढ्न नखोज्दा पार्टीको प्राथमिकता सत्ता मात्र हुन पुगेको विश्लेषण केन्द्रीय सदस्य नरहर िआचार्यलगायतको छ । एक वर्षदेखि निर्वाचनको समीक्षा गर्नुपर्ने आवाज पार्टीभित्र उठ्दै आएको छ । तर, समीक्षा त के संसदीय दलको नेतासमेत चयन हुन सकेको छैन । सोही कारण कांग्रेसले जिम्मेवार प्रतिपक्षको भूमिकासमेत निर्वाह गर्न नसकेको विश्लेषण उक्त समूहको छ ।

अहिले सत्ताको मोह त्यागेर संविधान निर्माणको बहसलाई देशव्यापी बनाउनुपर्ने कुरालाई कांग्रेस नेताहरूले जोड दिँदै आएका छन् । "पार्टीको अहिलेको प्राथमिकता र जिम्मेवारी संविधान निर्माणको बहसलाई गाउँ-गाउँसम्म पुर्‍याउनु हो तर सत्ताको वरपिर िमात्र ध्यान केन्दि्रत छ," नेता आचार्य भन्छन्, "नयाँ संविधानको निर्माणप्रति पार्टी उदासीन छ ।" हुन पनि पार्टीले संविधान निर्माणलाई गम्भीरतापूर्वक लिएर छलफल चलाएको देखिएको छैन । बरु आचार्यहरूको समूहमा रहेका कांग्रेसका ३७ सभासद्ले संविधानको आधार नै कोरेर बुझाएका छन् ।

एमाले नेता नेपाल प्रधानमन्त्री बनेपछि संवैधानिक समितिको पद खाली भएको छ । संविधान निर्माण गराएर त्यसको श्रेय पार्टीले लिनसक्ने कुरामा कांग्रेस नेतृत्वको ध्यान देखिँदैन । कतिसम्म भने आगामी भदौमा हुने भनिएको पार्टीको महाधिवेशनको समेत कुनै तयारी छैन ।

पार्टी सभापति कोइराला सुजातालाई सरकारमा पठाउन सफल भए भने खुमबहादुर खड्कालाई पार्टीको महामन्त्री बनाउन पनि सक्छन् । कोइरालाका निकट रहिसकेका तर हाल टाढिएका एक पार्टी केन्द्रीय सदस्य भन्छन्, "सुजातालाई सरकारमा नेतृत्व गरेर पठाउने र खड्कामार्फत पार्टीमा वर्चस्व कायम गरेर उनलाई पार्टीमा पनि स्थापित गराउने उद्देश्यका साथ अहिले काम भइरहेको छ ।"

she is a habitual liar & totally inept. She is a disgrace to the congress ...and to NEPALI

Archaeologists in Germany found the fossil of a 47million year old buffalo . They're calling it suzata koirala.

I agree with Raju that she is disgrace to congress and Nepal.  She lost election on a landslide (I know so did MKN) and now headed as a leader of Nepali Congress.  Aren't there any other qualified person in NC or NC has just surrendered itself under dictatorship of Girija?  As much as I hate communist, if this will continue, I'll never vote or support this congress party again. This is a slap on face to all the qualified people in NC.   

Just see guys what Nepali Congress will do to Sujata Koirala after the death of Girija Prasad Koirala!!! धन्य हो गिरिजाप्रसाद कोइराला!!